Interpunkcja zwrotów adresatywnych oraz pożegnalnych

Interpunkcja zwrotów adresatywnych oraz pożegnalnych

27.11.2021
28.07.2017

Szanowni Państwo,

jak należy stawiać przecinki w mailach? Która forma maila jest poprawna?


1.

Pani Kasiu,

piszę do Pani (…)

Pozdrawiam,

Janina


2.

Pani Kasiu

Piszę do Pani (…)

Pozdrawiam

Janina


3.

Pani Kasiu,

piszę do Pani (…)

Pozdrawiam

Janina



Pozdrawiam

Janina

Po zwrocie adresatywnym (np. Szanowny Panie, Pani Kasiu, Zbyszku) zasadniczo stawiamy przecinek, a właściwą treść maila zaczynamy w nowym wierszu od małej litery. Z kolei po formule pożegnalnej (np. Całuję, Pozdrawiam, Przesyłam ukłony, Łączę wyrazy szacunku) przecinka się nie stawia. Imię i nazwisko (ewentualnie imię poprzedzone przydawką, np. Twój Tadeusz) zapisuje się od nowego wiersza i nie stawia po nim kropki. Poprawny jest zatem wariant trzeci przedstawiony w pytaniu.

Porada opublikowana: 28.07.2017

Adam Wolański
  1. 25.11.2021

    Czytelniczka: Ale dlaczego? Dlaczego zwrot pożegnalny miałyby obowiązywać inne zasady, niż zwrot powitalny? Bardzo liczę na odpowiedź i pozdrawiam – dopóki nie poczuję się przekonana – z przecinkiem.


    Formuła powitalna i pożegnalna mają różny status składniowy, a w konsekwencji różnią się pod względem interpunkcyjnym. Formuła powitalna najczęściej zawiera wyrazy w wołaczu, por. np. Szanowni Państwo, Pani Kasiu, Zbyszku, Kochana Mamo, Droga Magdo itd. Ze składniowego punktu widzenia są to wyrazy i wyrażenia niebędące częściami zdania. Te tzw. wyrazy poza zdaniem zawsze wydzielamy przecinkami (ewentualnie znakami wykrzyknika), niezależnie od tego, czy stanowią formułę powitalną, czy zupełnie inny akt komunikacyjny, por. np.


    List:
    Kochana Mamo,
    napisz koniecznie, kiedy będziesz w Warszawie.

    Kochana Mamo!
    Napisz koniecznie, kiedy będziesz w Warszawie.

    Dialog w powieści:
    – Panie Mirku, musimy się koniecznie spotkać.

    – Panie Mirku! Musimy się koniecznie spotkać.

    – Panie dyrektorze, a co będzie z moją premią?

    – Panie dyrektorze! A co będzie z moją premią?

    Tymczasem formuła pożegnalna to – pod względem składniowym – dwa samodzielne wypowiedzenia (właściwa formuła pożegnalna typu: Pozdrawiam, Z poważaniem, Łączę wyrazy szacunku, Ściskam itp. oraz nazwa osobowa/podpis nadawcy). Przyjęto – jeszcze w czasach korespondencji odręcznej – zapisywać te dwa elementy w osobnych wierszach bez dodatkowego separatora interpunkcyjnego, który nie jest wymagany na mocy innych reguł.

    Adam Wolański
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego