Chodzi o to, że forma pisemna i fonetyczna imienia się różnią. Problem taki dotyczy wielu obcych nazw własnych, zwłaszcza francuskich, np. nazwisko i nazwa firmowa Renault mogą być i bywają bez problemu odmieniane w piśmie, ale w wymowie mamy [reno] z akcentem na ostatnią sylabę. Jest poważna trudność, która prowadzi do nieodmienności tej nazwy w mowie.
Problem ten pojawia się też we fleksji imion, a dotyczy angielskich imion żeńskich, np. Mariah, Sarah, wymawianych [meraja, sara]. O tym już pisałem w poradni, podaję link, dzięki któremu znajdzie Pan również coś na temat imienia Isaiah.
Imię to odmieniamy w mowie i piśmie, choć w sposób specyficzny, bo wedle dwóch wzorców odmiany. Pojawi się w związku z tym problem przy odczytywaniu form pisanych. Można tu stosować oba typy wymowy (pamiętając, aby unikać ich mieszania), ale lepsza chyba będzie „wymowa ortograficzna”, tzn. [ajzejaha, ajzejahowi] itp.