Iwanowna czy Iwanówna?
Na ile jest uzasadnione/ dopuszczalne używanie zakończenia -ówna przy spolszczaniu żeńskich imion odojcowskich (np. *Anna Iwanówna, *Swietłana Jewgieńjówna, *Walentyna Siergiejówna)? Dostrzegłem, że w odpowiedziach Poradni na pytania, dotyczące podobnego tematu, są używane zakończenia zgodne z oryginalnym brzmieniem (tzn. Mikołajewna, Michałowna itd.).
28.02.2020
28.02.2020
Szanowna Poradnio!Na ile jest uzasadnione/ dopuszczalne używanie zakończenia -ówna przy spolszczaniu żeńskich imion odojcowskich (np. *Anna Iwanówna, *Swietłana Jewgieńjówna, *Walentyna Siergiejówna)? Dostrzegłem, że w odpowiedziach Poradni na pytania, dotyczące podobnego tematu, są używane zakończenia zgodne z oryginalnym brzmieniem (tzn. Mikołajewna, Michałowna itd.).
Szanowny Panie,
Iwanówna to polska nieoficjalna postać nazwiska odojcowskiego Iwan. Inaczej mówiąc: Anna Iwanówna to córka mężczyzny o nazwisku Iwan. Forma Iwanowna to tzw. otczestwo, czyli imię po ojcu – jest ona utworzona nie od nazwiska, lecz od imienia. Innymi słowy: Anna Iwanowna to córka mężczyzny o imieniu Iwan.
Iwanówna to polska nieoficjalna postać nazwiska odojcowskiego Iwan. Inaczej mówiąc: Anna Iwanówna to córka mężczyzny o nazwisku Iwan. Forma Iwanowna to tzw. otczestwo, czyli imię po ojcu – jest ona utworzona nie od nazwiska, lecz od imienia. Innymi słowy: Anna Iwanowna to córka mężczyzny o imieniu Iwan.
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
