Rzeczywiście, Hektor był tylko jeden i cytowane zdanie to właśnie podkreśla. Na to, by jego imię zapisać małą literą, nie wystarczy doraźnie użyć go w liczbie mnogiej. Potrzeba więcej – imię takie musi się stać konwencjonalnym symbolem i swoim zakresem objąć dowolne osoby, które zgodnie z przyjętą konwencją dziedziczą pewne cechy po jego nosicielu. Na przykład wspomniany przez Panią Krezus był bogaczem i na mocy konwencji jego imieniem – zapisanym małą literą – możemy oznaczyć każdą bardzo bogatą osobę. W wypadku Hektora taka konwencja jeszcze się nie wykształciła. Jeśli jednak komisje egzaminacyjne bedą nadal powoływać do życia w dyktandach polskich Hektorów, to może za jakiś czas bedą musiały zmienić klucz egzaminacyjny, bo z Hektora powstaną hektorzy.