Kobieta ksiądz
Dzień dobry!
Niedawno po raz pierwszy w polskim kościele luterańskim kilka kobiet zostało księżmi. W jaki sposób o nich mówić i jak się do nich zwracać (tzn. jaka jest forma żeńska od rzeczownika "ksiądz")? Czy może mówić "pastorka" - od słowa "pastor" (jak zazwyczaj mówi się o kapłanach protestanckich)? A może po prostu "kapłanka"?
Szanowny Panie,
formy pastorka, kapłanka nie budzą wątpliwości, natomiast rzeczywiście nie wytworzył się jeszcze zwyczaj używania formy żeńskiej rzeczownika ksiądz. Formą regularną byłaby zapewne ksiądzka, lecz na pewno nie ma ona charakteru oficjalnego i być może nie byłaby pożądana przez same zainteresowane. Z lektury tekstów mówiących o nowo powołanych kobietach księżach wynika, że mówi się o nich, używając formy męskiej: ksiądz, odmienianej według wzorca męskiego (Rozmawiam z księdzem Anną) lub – tak jak rzeczowniki żeńskie zakończone spółgłoską – mającą wszystkie formy równe mianownikowi (Rozmawiam z ksiądz Anną). Na pewno tej formy (bez dodatku pani!) użyjemy też, gdy będziemy się zwracać do kobiety księdza: Księże Anno, czy była ostatnio ksiądz...? Oczywiście, wyrazy towarzyszące rzeczownikowi ksiądz odnoszącemu się do kobiety (przymiotniki, zaimki oraz czasowniki) przybierają postać żeńską.
Z pozdrowieniami
-
26.05.2022
- Formy zwracania się do przedstawicieli Kościoła ewangelickiego „panie pastorze” i „pani pastor (pastorko)” nie są w Polsce przyjęte.
- Przedstawiciele Kościoła rzymskokatolickiego preferują odnoszącą się do kobiety formę „proszę ksiądz”, nie „proszę księdza” (posługa kobiet w tym Kościele jest kwestią czasu).
- Do żadnego księdza nie wypada zwracać się przy użyciu imienia, a więc ani „proszę ksiądz Anno”, ani „proszę księdza Adama”.
Małgorzata Marcjanik
