Słowniki PWN zalecają odmianę następującą: mianownik i biernik Kragujewac lub Kragujevac, w pozostałych przypadkach Kragujewaca, Kragujewacowi itd. Najwyraźniej językoznawcy nie widzą powodu, aby -ac wymieniało się na -ca (co innego -ec, który podlega takiej wymianie, np. walec – walca). W prasie jednak przeważają zdecydowanie formy z e pominiętym: Kragujewca, Kragujewcu itp. Na przykład w internetowym Archiwum Gazety Wyborczej jest ich kilkakrotnie więcej niż form z zachowanym e. W takich sytuacjach, gdy przewaga form nie skodyfikowanych w słownikach jest wyraźna, należy uznać rację zwykłych użytkowników języka, np. dziennikarzy. Argumenty językoznawców, np. w sprawie tego, które wymiany głoskowe są historycznie uzasadnione, a które nie, powinny ustąpić przed powszechnym zwyczajem językowym. Dlatego naszym zdaniem oba sposoby odmiany należałoby aprobować. Przy najbliższej okazji postaramy się nanieść stosowne uzupełnienia do słowników.