Za wzór może tu służyć nazwisko angielskiego dramaturga, George'a Bernarda Shawa. Możemy go nie odmieniać, jeśli mu towarzyszy imię, np. George'a Bernarda Shaw, a w miejscowniku i wołaczu wręcz musimy pozostawić je w formie synkretycznej z mianownikiem, co oczywiście zręcznie brzmi tylko w towarzystwie odmienionego imienia, np. (o) George'u Bernardzie Shaw.
Nazwisko amerykańskiego kardynała odmieniamy zatem następująco: Bernarda Lawa [czyt. loła] lub Bernarda Law [czyt. loł], Bernardowi Lawowi lub Bernardowi Law, Bernardem Lawem lub Bernardem Law i w końcu – już bez możliwości wyboru – Bernardzie Law.