Polszczyzna jest językiem fleksyjnym. Wszystkie rzeczowniki polskie i obce, które można przypisać do odpowiedniego wzorca deklinacyjnego, powinny być odmieniane. Ma to bowiem wpływ na składnię. W polszczyźnie bowiem o funkcji składniowej rzeczownika w zdaniu decyduje jego końcówka fleksyjna. Rzeczownik o zakończeniu mianownika jest podmiotem, a rzeczownik o innej końcówce fleksyjnej – dopełnieniem. Rzeczownik, który mógłby być odmieniany, lecz my z jakichś powodów tego nie robimy, wygląda w formie nieodmiennej (czyli mianownikowej) – jako dopełnienie – co najmniej dziwnie, por.

• Jednym z wymogów pracodawców jest podanie linku do profilu *na LinkedIn (poprawnie: na LinkedInie).

Nazwa własna LinkedIn ma w polszczyźnie następujący wzór odmiany:

• D. LinkedIna, rząd. LinkedInu,
• C. LinkedInowi,
• B. LinkedIn,
• N. LinkedInem,
• Ms. (o) LinkedInie,
• W. LinkedInie.