Moréas
Dzień dobry,
bardzo proszę o odpowiedź na pytanie: czy istnieją zasady pisowni usprawiedliwiające pisownię odmienionego nazwiska francuskiego: Moreasa – bez apostrofu? (reguła: „66.5. Nazwiska angielskie i francuskie … Po niewymawianej literze spółgłoskowej -s lub -x stawiamy apostrof, np. Beaumarchais, Beaumarchais’go, o Beaumarchais’m; Marais, Marais’go, o Marais’m; Rabelais, Rabelais’go, o Rabelais’m). Czy napiszemy z apostrofem, czy bez niego tę formę nazwiska?
Szanowna Pani,
zasada, którą Pani przywołuje, dotyczy nazwisk kończących się w wymowie na e. Nazwisko Moréas tymczasem kończy się w wymowie spółgłoską i między wymową a pisownią nie ma różnicy ilościowej. Dlatego końcówek gramatycznych nie oddzielamy w nim apostrofem.
Dodam, że niektórzy wymawiają je bez końcowego [s]: [morea], co także w polszczyźnie skutkuje nieużywaniem apostrofu w odmianie. Wówczas traktujemy je jak nazwiska Camus czy Dumas, z niewymawianą spółgłoską w mianowniku, lecz z odmianą według wzorca, który ta spółgłoska narzuca, czyli męskiego (Camusa, Dumasa, Moréasa).
Z pozdrowieniami
