Emfaza oznacza ‘podkreślenie wypowiedzi lub jej części – w mowie za pomocą intonacji, w piśmie za pomocą znaków interpunkcyjnych bądź wyróżnień typograficznych; także przesadną uczuciowość wypowiedzi’. Można np. deklamować coś z emfazą, mówić bez emfazy, popadać w teatralną emfazę. Widać zatem z powyższych przykładów, że rzeczownik emfaza łączy się głównie z czasownikami oznaczającymi mówienie.
Fraza emfazy wymaga fakt… nie będzie poprawna z dwóch powodów – frazeologicznych i stylistycznych. Po pierwsze, to jakiś rodzaj wypowiedzi (w mowie bądź na piśmie) może wymagać emfazy, a nie jakiś fakt (‘zjawisko, zdarzenie, określony stan rzeczy’). Po drugie, w przywołanych w pytaniu zdaniach wyraz fakt jest użyty niepotrzebnie. Pominięcie go nie zuboży treści, poprawi natomiast wartość stylistyczną wypowiedzi. Nie należy również nadużywać czasownika (za)akcentować w znaczeniu ‘uwydatniać coś, kłaść nacisk na coś’ – lepiej mówić i pisać: podkreślać. Tak więc najlepsza będzie trzecia z przywołanych w pytaniu konstrukcji: Wymaga podkreślenia to, że… Ewentualnie można kłaść (położyć) na coś akcent (podobnie jak: kłaść na coś nacisk).