Trudno odnieść się do argumentacji w tym artykule Wkipedii, ponieważ jej tam nie ma. To nie jest zarzut, bo znajdujemy tam (i to wystarczy) opis faktów i problemów związanych z tą nazwą. O ile dobrze rozumiem, chodzi przede wszystkim o problem z wyborem krótkiej formy nazwy tego państwa.
Jedyną pewną rzeczą jest to, że polską nazwą tego kraju jest Birma. Alternatywna nazwa, która w języku polskim może mieć co najmniej kilka form (Myanmar, Mjanmar, Mianmar, Myanma, Mjanma, Mianma), pojawiła się w latach 90. XX w. i ciągle powoduje dezorientację. Łatwo sprawdzić w tekstach internetowych, że z reguły po pierwszym użyciu tej nazwy pojawia się jej bardziej rozpowszechniony odpowiednik.
Nie tylko nasza ortografia ma problem z tą nazwą, również słowotwórstwo, bo wyrazy Myanmarczyk (lub podobne), myanmarski (lub podobne) prawie wcale nie są u nas używane. W użyciu są oczywiście słowa Birmańczyk i birmański.
Moim zdaniem wprowadzanie nazwy Mjanma (bez względu na formę) jest jeszcze mniej sensowne niż, powiedzmy, Nippon zamiast Japonia. Znacznie rozsądniej byłoby pozostać przy starej nazwie, zwłaszcza że w kontekstach dotyczących historii, i to nieodległej, i tak trzeba używać nazwy Birma. Poza tym nowa forma potrzebna jest chyba tylko Ministerstwu Spraw Zagranicznych. W dodatku jest to nazwa naznaczona politycznie, co gorsza negatywnie.
Skoro jednak padło pytanie o wybór formy nowej, odpowiem, że nie da się rozwiązać tego dylematu, można jedynie przyjąć arbitralnie jakąś formę. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przyjęła Mjanma, niech więc tak będzie, choć nie ma najmniejszych szans na upowszechnienie tej nazwy – z przyczyn podanych wyżej oraz z tego powodu, że po angielsku jest Myanmar, a angielszczyzna ma ogromny wpływ na formy nazw geograficznych używane w polskich mediach.