We współczesnej interpunkcji ujawnia się tendencja do stosowania myślnika na granicy składniowej w wypowiedzeniu (gdzie oczekiwany i obligatoryjny jest przecinek) oraz na początku członów zdaniowych o charakterze rozwijającym, które – z uwagi na swój luźny charakter składniowy – mogą być zapisane po kropce jako samodzielne zdania. Z tą drugą sytuacją mamy właśnie do czynienia w przywołanym w pytaniu wypowiedzeniu.
Użycie myślnika w funkcji przecinka bądź kropki nie jest błędem interpunkcyjnym. Można je uznać za przykład swoistej segmentacji tekstu pisanego, któremu w żywej mowie odpowiadałaby dłuższa pauza retoryczna. Trzeba jednak wyraźnie zaznaczyć, iż nagminne stosowanie myślnika w funkcji przecinka lub kropki jako separatora członów luźno związanych pod względem składniowym może świadczyć o pewnej nieporadności autora w segmentacji tekstu pisanego.