Nazewnictwo mikrotoponimów miejskich
Nazwy skwerów i placów ze słowem „imienia”
Czy rzeczą poprawną jest stosowanie w oficjalnym nazewnictwie miejskich skwerów, placów i rond w jednej miejscowości wyrażenia „imienia” (np. skwer im. Oficerskiej Szkoły Artylerii, skwer im. 4 Czerwca 1989, rondo imienia Heleny Grossówny, most im. Józefa Piłsudskiego, ale w tej samej miejscowości również: skwer Anny i Leona Torwirtów, rondo Niepodległości, plac 18 Stycznia 1920). Czy nie obowiązuje tu czasem zasada ujednolicenia nazw? Bo wyrażenie „imienia” pasuje raczej do nazw budynków (szkół, teatrów, przedszkoli). Czy to słowo przy nazwach miejskiej topografii nie jest nadmiarowe i pompatyczne?
Szanowny Panie,
konstrukcja z rzeczownikiem imienia (w skrócie: im.) może być stosowana w nazwach nadawanych instytucjom (np. Fundacja imienia Tadeusza Kantora), miejscom (np. plac imienia Tadeusza Starca w Dobiegniewie) lub imprezom kulturalnym (np. Europejski Festiwal im. Jana Kiepury w Krynicy) albo sportowym (np. Bieg im. Tomasza Hopfera) na cześć słynnej i zasłużonej osoby (np. Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny) lub grupy osób (np. Liceum Ogólnokształcące im. Batalionu „Zośka”) albo jakiegoś wydarzenia historycznego (np. Nadwiślański Oddział Straży Granicznej imienia Powstania Warszawskiego). Nie ma zatem formalnojęzykowych przeciwwskazań, by konstrukcja tego typu nie pojawiała się w nazwach skwerów, placów, rond czy innych mikrotoponimów miejskich. Sprawa ujednolicania nazewnictwa, frekwencji określonego typu nazw czy też braku ich adekwatności w odniesieniu do charakteru bądź historii danego miejsca nie leży w gestii językoznawców.
Łączę pozdrowienia
