Nazwisko Kolendo
Jak powinno odmieniać się nazwisko "Kolendo"? Dla mnie nienaturalna jest odmiana nazwiska w liczbie pojedynczej, np. Rafałowi Kolendowi. Dotychczas byłem święcie przekonany, że mojego nazwiska się nie odmienia, a jednak np. Facebook używa odmiany nazwiska, a wiele różnych dyplomów mam z nazwiskiem nieodmienionym. Forma nieodmieniona jest bardziej naturalna, np. narzędnik (razem z): "Rafałem Kolendem" brzmi bardzo dziwnie i naturalniej brzmiałoby "Rafałem Kolendo". Czy zatem nazwiska zakończone na "endo" nie powinny mieć formy nieodmiennej?
Słowiańskie nazwiska męskie zakończone na -o poprzedzone spółgłoską twardą (b, p, d, t, w, f, m, n, r, s, z, ł), a więc również nazwisko Kolendo, odmieniają się w polszczyźnie jak pospolite rzeczowniki rodzaju żeńskiego grupy IV (np. bona). Omawiane tu nazwisko ma następujący wzorzec odmiany:
- M. (to jest): (Rafał) Kolendo
- D. (brak nam): (Rafała) Kolendy
- C. (gratulujemy): (Rafałowi) Kolendzie
- B. (zapraszamy): (Rafała) Kolendę
- N. (razem z): (Rafałem) Kolendą
- Ms. (pamiętamy o): (Rafale) Kolendzie
- W. (O, ty!): (Rafale) Kolendo
Przywołane w pytaniu formy: *Kolendowi czy *Kolendem są niepoprawne. Mają końcówki właściwe dla niesłowiańskich nazw własnych osobowych zakończonych na -o poprzedzone spółgłoską twardą, jak np. Canaletto (C. Canalettowi, N. Canalettem), Tasso (C. Tassowi, N. Tassem), Belmondo (C. Belmondowi, N. Belmondem).
