Oficjalne – historyczne i współczesne – nazwy samodzielnych jednostek wojskowych traktuje się zasadniczo jako nazwy własne i zapisuje od wielkiej litery, por. np.

• 2. Centralna Składnica Sprzętu Czołgowo-Samochodowego
• 2. Dywizyjny Punkt Zaopatrzenia
• 12. Batalion Rozpoznawczy Ułanów Podolskich
• Dywizjon 303
• 8. Grudziądzki Batalion Walki Radioelektronicznej im. gen. bryg. Zygmunta Podhorskiego
• 1. Oddział Ochrony Pogranicza
• 1. Pułk Strzelców Podhalańskich Armii Krajowej
• 15. Pułk Ułanów Poznańskich
• 7. Kołobrzeski Pułk Piechoty
• 112. Batalion Zabezpieczenia Wojsk Obrony Wewnętrznej
• 6. Wojskowy Skład Materiałów Pędnych i Smarów
• 3. Pułk Ułanów Śląskich
• 33. Nyski Pułk Zmechanizowany

W nazewnictwie niesamodzielnych pododdziałów stojących najniżej w hierarchii wojska (drużyna, pluton, kompania) stosuje się zasadniczo małą literę, por. np.

• 3. pluton chemiczny
• 1. kompania piechoty zmotoryzowanej

Nazwy pododdziałów najwyższej rangi – batalionów lub dywizjonów – zapisujemy już wielkimi literami, por. np.

• 21. Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej im. gen. dyw. Józefa Zająca
• 14. Suwalski Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej

Konspiracyjna organizacja „Wigry” powstała w 1939 r. jako wojskowa organizacja kadrowa, która na wypadek otwartych działań zbrojnych miała wystawić batalion wojska. Plany te udało się zrealizować w 1943 r. „Wigry” stanowiły batalion zorganizowany w dwie kompanie. Oficjalna nazwa tej harcerskiej jednostki bojowej – walczącej w okresie powstania warszawskiego – to „Wigry”. Nazwa gatunkowa batalion (→ batalion „Wigry”) stanowi wyraz pospolity zapisywany od małej litery, por. też: batalion „Dzik” i batalion „Gustaw”.

Inne kwestie związane z zapisem nazw jednostek wojskowych:

1. Zgodnie z ogólną regułą interpunkcyjną po cyfrach arabskich oznaczających liczebniki porządkowe stawiamy kropkę (reguła [340/87.4] w WSO). Numery jednostek wojskowych nie są tu wyjątkiem. Zasady interpunkcyjne pozwalają jednak pomijać kropkę, jeśli z kontekstu jednoznacznie wynika, że użyty został liczebnik porządkowy. W wypadku nazw jednostek zapisywanych wielkimi literami tak się właśnie dzieje, stąd poprawny jest zapis oboczny, por.

• 15. Pułk Ułanów Poznańskich albo 15 Pułk Ułanów Poznańskich

Niejednoznaczność może dotyczyć nielicznych zapisów z liczebnikiem jeden, por. np.

• Uderzył na czele 1 szwadronu (= jednego szwadronu)
• Uderzył na czele 1. szwadronu (= pierwszego szwadronu).

2. Liczebniki wchodzące w skład nazwy jednostki wojskowej można zapisywać cyfrowo (współcześnie są to cyfry arabskie) lub słownie. Wszystko zależy od przyjętej konwencji. Najczęściej – w celu skrócenia zapisu – stosuje się zapis cyfrowy. W historycznych nazwach jednostek wojskowych mogą występować oznaczenia w postaci znaków liczb rzymskich, por. np.

• 15. Pułk Ułanów Poznańskich (lub: 15 Pułk Ułanów Poznańskich) albo Piętnasty Pułk Ułanów Poznańskich
• 1. Dywizja Pancerna (lub: 1 Dywizja Pancerna) albo Pierwsza Dywizja Pancerna
• II Armia Wojska Polskiego albo Druga Armia Wojska Polskiego

3. Nazw jednostek wojskowych zasadniczo nie ujmuje się w cudzysłów. Wyjątek czyni się w wypadku tzw. członów różnicujących, przy czym reguła mówi, że MOŻNA je wyróżniać cudzysłowem, ale nie trzeba tego robić, por. np.

• Armia „Poznań” lub Armia Poznań
• batalion „Wigry” lub batalion Wigry
• 2. Pułk Piechoty KOP „Karpaty” lub 2. Pułk Piechoty KOP Karpaty
• 21. Warszawski Pułk Piechoty „Dzieci Warszawy” lub 21. Warszawski Pułk Piechoty Dzieci Warszawy

Użycie cudzysłowu jest wskazane szczególnie wówczas, gdy posługujemy się samym członem różnicującym, por. np.

• Od 8 sierpnia „Wigry” walczyły w składzie zgrupowania „Róg”, pozostając batalionem odwodowym.

4. W tekście zazwyczaj bywa tak, że przy pierwszym powołaniu podaje się pełną nazwą jednostki wojskowej. Kiedy w kolejnych zdaniach odwołujemy się do tej nazwy, możemy ją zapisać w sposób skrócony w postaci określonego rzeczownika (tj. armia, dywizja, batalion itd.). W takim wypadku norma ortograficzna pozwala nam użyć – do zapisu tego rodzaju rzeczownika – zarówno wielkiej, jak i małej litery, por. np.

• 5. Saska Dywizja Piechoty została sformowana 1944 r. w rejonie Łukowa. Po zakończeniu działań wojennych Dywizja ochraniała granicę zachodnią.

albo

• 5. Saska Dywizja Piechoty została sformowana 1944 r. w rejonie Łukowa. Po zakończeniu działań wojennych dywizja ochraniała granicę zachodnią.

6. Skrótowce wieloczłonowych nazw jednostek są zapisywane małymi bądź wielkimi literami w zależności od poziomu w hierarchii. Do zapisywania skrótów do pułku włącznie należy używać małych liter, a od brygady wzwyż – dużych, por. np.

• 21. BSP (= 21. Brygada Strzelców Podhalańskich), ale: 1. bsp (= 1. Batalion Strzelców Podhalańskich)
• 6. BDP (= 6. Brygada Powietrznodesantowa), ale: 16. bpd (= 16. Batalion Powietrznodesantowy)

Reasumując: w wielu wypadkach zapis jest oboczny. Należy przyjąć określoną konwencję i się jej konsekwentnie trzymać w danym tekście lub cyklu publikacji.