Odmiana nazwiska męskiego Szybkie
Szanowni Państwo,
w mojej szkole uczy się młody człowiek, obdarzony urokliwym imieniem i nazwiskiem, a mianowicie: Franciszek Szybkie. Prosiłabym o informację w zakresie wzorca odmiany. Czy prawidłowo nasz Franciszek winien być zwany Szybkim, Szybkiem? A jego rodzice byliby państwem Szybkiemi? Szybkimi?
Bylibyśmy bardzo wdzięczni za wskazówkę w tej kwestii.
Nazwiska męskie zakończone na samogłoskę -e są odmieniane w liczbie pojedynczej jak przymiotniki w rodzaju nijakim (np. trudne). Różnica dotyczy narzędnika i miejscownika. W tych przypadkach nazwiska mają końcówkę -em, a nie jak przymiotniki -ym.
Wzór odmiany w l.poj.:
D.B. Szybkiego
C. Szybkiemu
N.Ms. Szybkiem
W liczbie mnogiej nazwiska zakończone na -e mają odmianę rzeczownikową. W mianowniku liczby mnogiej tracą one wygłosowe -e i przyjmują końcówkę -owie. Odmieniają się jak np. rzeczownik generałowie. W wypadku omawianego tu nazwiska następuje odcięcie końcowego -(i)e.
Wzór odmiany w l.mn.:
M. Szybkowie
D.B. Szybków
C. Szybkom
N. Szybkami
Ms. Szybkach
