Polskie nazwiska par małżeńskich należy odmieniać w liczbie mnogiej. Neutralną stylistycznie postacią mianownika liczby mnogiej omawianego tu nazwiska jest forma: Rosikoniowie. Można jej użyć w każdym typie korespondencji (prywatnej i oficjalnej).

Rosikonie to tzw. forma deprecjatywna, czyli wyrażająca negatywny stosunek mówiącego do kogoś lub czegoś (por. np. formy policjanty zamiast policjanci czy ministry zamiast ministrowie). Oczywiście, w kręgu bliskiej rodziny forma Rosikonie nie musi obniżać niczyjej rangi, lecz może być po prostu rodzajem żartobliwej, choć nieco rubasznej gry słownej. Tak więc formą taką możemy się posługiwać tylko wśród osób, które znają, rozumieją i akceptują tę żartobliwą konwencję. Formą taką nie posłużymy się natomiast w korespondencji kierowanej do osób spoza bliskiego kręgu rodzinno-towarzyskiego ani tym bardziej w żadnej korespondencji oficjalnej.

Konstrukcja *Państwo Rosikoń jest pozanormatywna. W wypadku braci oraz małżonków dopuszczalne są tylko formy z nazwiskiem w liczbie mnogiej, por. bracia Rosikoniowie, państwo Rosikoniowie. Kiedy to my jesteśmy nadawcą korespondencji, to zasada skromności nakazuje używać w odniesieniu do nas samych małych liter w wypadku wyrazów pospolitych. Powinniśmy zatem napisać: …życzą państwo Rosikoniowie.

Na koniec należy odnotować, że konstrukcja: życzą państwo Rosikoniowie brzmi jednak bardzo oficjalnie. Najlepiej byłoby użyć po prostu imion oraz nazwiska w liczbie mnogiej, np. życzą Maria i Jan Rosikoniowie.