Odpowiednik

Odpowiednik
16.04.2019
16.04.2019
Szanowni Państwo,
czy wyraz odpowiednik jest wyłącznie męskorzeczowy (widzę ten odpowiednik, to są te odpowiedniki), czy może też być męskoosobowy (widzę tego odpowiednika, to są ci odpowiednicy)? Oba warianty podaje Słownik gramatyczny języka polskiego, ale już Uniwersalny słownik języka polskiego podaje wyłącznie pierwszą możliwość, także w odniesieniu do osób (np. Synowie stanowią jego doskonalsze odpowiedniki).

Z wyrazami szacunku i serdecznymi pozdrowieniami
Tomasz Majtczak
Szanowny Panie,
forma męskoosobowa: odpowiednicy jest w użyciu, na co mamy poświadczenie choćby w Narodowym Korpusie Języka Polskiego (www.nkjp.pl):
Byli ambasadorowie Chile w Polsce – moi partnerzy i odpowiednicy… (D. Passent, Choroba dyplomatyczna),
Wschodnioniemieccy producenci towarów konsumpcyjnych narzekają również, że muszą stosować się do ściślejszych norm niż ich zachodni odpowiednicy (Gazeta Wyborcza),
W latach osiemdziesiątych XV wieku znaleźli się polscy odpowiednicy Romea i Julii. (J. Wachowicz-Makowska, Świat zapamiętany).


Można więc uznać, że istnieje cały paradygmat męskoosobowy, a zatem – że możliwe są również zdania z biernikiem męskoosobowym: Poznał swojego zagranicznego odpowiednika i Poznał swoich zagranicznych odpowiedników (oczywiście, można to ustalić, przeszukując NKJP, jednak wymagałoby to analizy każdego z kilkuset zdań zawierających formy: odpowiednika i odpowiedników, gdyż – jak wiemy – są one tożsame z formami dopełniacza).
Wszystko więc wskazuje na to, że w USJP doszło do pomyłki.

Z pozdrowieniami
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego