Owszem, zdanie jest źle zbudowane. Można by je łatwo poprawić: „Nic tu nie ogranicza człowieka i ponieważ kiedy się patrzy stąd, świat zdaje się nie mieć końca, i my poddajemy się złudzeniu, że oto dotykamy wieczności”. Podobne konstrukcje mieszczą się w normie, np. „Sądząc po wyglądzie, dawno nie zaglądał do fryzjera”. Sto pięćdziesiąt lat temu także zdanie zacytowane przez Panią byłoby poprawne, ale w ciągu XIX wieku zasady użycia imiesłowów przysłówkowych ukształtowały się tak, że dziś przykłady przytaczane przez dawnych gramatyków wydają się nam zabawne.