Macedońska ligatura њ (połączenie liter: н i ь), która oznacza palatalizowany nosowy dźwięk [ɲ], bliski miękkiemu [n'], jest rzeczywiście transkrybowana w polszczyźnie jako ń. Zasady transkrypcji współczesnego alfabetu macedońskiego nie zawierają jednak uwag szczegółowych i nie rozstrzygają m.in. kwestii poruszonej w pytaniu. Trudno także odwołać się do uzusu, ponieważ w dostępnych tekstach nazwa rzeki występuje w formie podstawowej. Aby w zapisie przypadków zależnych zachować oryginalną formę (co zarazem wskazuje na wymowę), można albo pozostawić literę ń (D.C.Ms. Pczińi, B. Pczińę, N. Pczińą), albo też dokonać „wymiany głoskowej” do nj (D.C.Ms. Pczinji, B. Pczinję, N. Pczinją).