Kolej polska zaskakuje nas na tyle sposobów, że cytowany komunikat moglibyśmy uznać za całkiem normalny (zwłaszcza że pociągi naprawdę się spóźniają). Niemniej jednak to ludzie, a nie pojazdy doznają czegoś złego i okazjonalne odstępstwa od normy nie przestają być odstępstwami, por. inny zastanawiający przykład, z nie byle kogo, bo z Mrożka: „Za remont pomnika, który doznał uszkodzenia harfy, będzie musiał zapłacić z własnej kieszeni (…)” (za NKJP). Pociągi, które doznają opóźnień, trochę się uczłowieczają w naszych oczach (lub uszach) i niewiele brakuje, abyśmy zaczęli darzyć je współczuciem. Powinniśmy jednak zapytać przytomnie, kto mianowicie jest winien tych opóźnień. Kto – że tak zapytam, aby utrzymać się w konwencji – doświadcza pociągi opóźnieniem?