W użyciu są obie nazwy zawodu/ stanowiska odnoszące się do ‘osoby pobierającej próbki produktów do badań’ – tj. próbobiorca i próbkobiorca. Próbkobiorca ma niemal czterokrotnie większą frekwencję i – z punktu widzenia słowotwórczego – jest nazwą bardziej przejrzystą. Pracownik pobiera bowiem próbki produktów, a nie próby (por. ‘osoba pobierająca świadczenia’ to świadczeniobiorca). Reasumując: obie nazwy można uznać za dopuszczalne (na mocy kryterium uzualnego), ale jako tę „lepszą” (na mocy kryterium systemowego) należałoby wskazać próbkobiorcę.