Współczesna interpunkcja ma charakter składniowy, a nie intonacyjno-retoryczny, tak więc przecinki nie muszą być związane z miejscem padania akcentu zdaniowego oraz przestankami oddechowymi. W pierwszym z przywołanych w pytaniu zdań nie da się uzasadnić obecności przecinka. W drugim wypowiedzeniu imiesłowowy równoważnik zdania można fakultatywnie wydzielić przecinkami (tudzież myślnikami) z obu stron dla zachowania pełnej zgodności z konstrukcją składniową. Należy jednak podkreślić, iż w związku z tendencją do unikania nadmiaru przecinków wytworzył się zwyczaj pomijania przecinka między spójnikiem a wplecionym po nim imiesłowem.