Reforma pisowni – odcinek 7
Szanowni Państwo,
w punkcie 10.2.4 nowych, przyszłych zasad pisowni („Pisownia nazw własnych z języków stosujących alfabet łaciński ze znakami niewystępującymi w polskim alfabecie”) występuje przykład: „Mukařovský – Mukarowskiego, Mukarovskiemu, (z) Mukarovskim, (o) Mukarovskim”, a zarazem informacja: „Litery č, š, ř, ž można pozostawiać w niezmienionej postaci lub oddawać przez cz, sz, rz, ż, np. [...] Dvořák albo Dvorzak”. Nie jest jasne, dlaczego polszczenie końcówki -ský eliminuje inny znak diakrytyczny – czy na pewno nie powinno być (zgodnie z WSO PWN): Mukařowskiego a. Mukarzowskiego itd.? Uprzejmie proszę o wyjaśnienie tej wątpliwości.
Michał Gniazdowski, korektor
Wydawnictwo AVT
Reforma ortografii, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 r., nie zmienia niczego w zapisie nazwisk typu Dvořák czy Mukařovský, jak również w zapisie ich odmiany. Nadal będziemy pisali:
- Antonín Dvořák, Antonína Dvořáka, z Antonínem Dvořákiem albo Antoni Dworzak, Antoniego Dworzaka, z Antonim Dworzakiem;
- Jan Mukařovský, Jana Mukařovskiego, o Janie Mukařovskim albo Jan Mukarzowsky, Jana Mukarzowskiego, o Janie Mukarzowskim.
PS Komunikat o zmianach w pisowni, które wejdą w życie 1 stycznia 2026 r., można znaleźć m.in. na stronie Rady Języka Polskiego.
