Rozprawka
2. Czy błędem językowym jest użycie w rozprawce wyrażenia tylko i wyłącznie?
3. Czy błędem językowym jest użycie w ostatnim akapicie rozprawki wyrażenia Podsumowując, granica między światem realistycznym (…).
1.04.2019
1.04.2019
1. Czy użycie w rozprawce pisanej przez gimnazjalistę wyrażenia namieszać w życiu w kontekście magii, która od czasu do czasu objawia się, by namieszać nam w życiu (tak brzmi fragment zdania z rozprawki) jest jednoznacznie błędem językowym? 2. Czy błędem językowym jest użycie w rozprawce wyrażenia tylko i wyłącznie?
3. Czy błędem językowym jest użycie w ostatnim akapicie rozprawki wyrażenia Podsumowując, granica między światem realistycznym (…).
1. Zwrot namieszać w życiu ma charakter potoczny, a zatem aby ocenić poprawność jego użycia, należałoby widzieć cały tekst. Jeśli tekst jest pisany stylem dość swobodnym, to namieszać w życiu mogłoby harmonizować z nim stylistycznie. Jeśli zaś tekst jest pisany stylem bardziej starannym, to obecność potocyzmu spowoduje powstanie błędu stylistycznego.
2. Tylko i wyłącznie nie jest błędem językowym.
3. Domyślam się, że w zdaniu Podsumowując, granica między światem realistycznym nauczyciel dopatrzył się błędu polegającego na braku tożsamości podmiotów. Prawdą jest, że stosowanie imiesłowowego równoważnika (forma czasownika zakończona na -ąc) wymaga respektowania zasady tożsamości podmiotów (upraszczając: osoba, która podsumowuje, powinna być podmiotem zdania nadrzędnego). Tu jednak mamy sytuację specyficzną, polegającą na użyciu szablonowej konstrukcji podsumowując, a ta (podobnie jak np. krótko mówiąc, lekko licząc czy to, którym posłużyłam się w poprzednim zdaniu: upraszczając) rządzi się nieco innymi prawami – zasada tożsamości podmiotów jest tu zawieszona.
2. Tylko i wyłącznie nie jest błędem językowym.
3. Domyślam się, że w zdaniu Podsumowując, granica między światem realistycznym nauczyciel dopatrzył się błędu polegającego na braku tożsamości podmiotów. Prawdą jest, że stosowanie imiesłowowego równoważnika (forma czasownika zakończona na -ąc) wymaga respektowania zasady tożsamości podmiotów (upraszczając: osoba, która podsumowuje, powinna być podmiotem zdania nadrzędnego). Tu jednak mamy sytuację specyficzną, polegającą na użyciu szablonowej konstrukcji podsumowując, a ta (podobnie jak np. krótko mówiąc, lekko licząc czy to, którym posłużyłam się w poprzednim zdaniu: upraszczając) rządzi się nieco innymi prawami – zasada tożsamości podmiotów jest tu zawieszona.
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
