Należy pamiętać, że podział rzeczowników według kategorii desygnatów – na rzeczowniki konkretne i abstrakcyjne – jest podziałem stricte lingwistycznym, a nie filozoficznym czy też teologicznym. Rzeczownik Bóg (‘bóg w religii monoteistycznej’) zachowuje się pod względem fleksyjnym jak niektóre inne rzeczowniki konkretne nazywające osoby czy postaci fikcyjne, por. np. końcówkę -u w celowniku liczby pojedynczej: Bogu jak bratu, chłopcu, panu, diabłu. W ujęciu lingwistycznym należałoby go zatem zakwalifikować do grupy rzeczowników konkretnych, mimo że określa desygnat nieuchwytny zmysłami (oczywiście poza symbolicznym upostaciowaniem istoty boskiej w sztukach pięknych).