Są wiatr, cisza

Są wiatr, cisza
6.04.2013
6.04.2013
Jest milczenie. I cisza. Słowa niepotrzebne,
gdy w twych włosach zanurzę dłonie tak jak w wodzie.
W sowich oczach jak w chmurach cały się rozepnę.
Są wiatr, cisza… Muzyką są chwile przy tobie.

Czy ostatni wers jest poprawny?
Domyślam się, że wątpliwość dotyczy zdania: „Są wiatr, cisza…”. Gdy orzeczenie znajduje się przed tzw. podmiotem szeregowym, może mieć formę liczby pojedynczej lub mnogiej. Z badań Piotra Zbroga (Składnia podmiotu szeregowego we współczesnym języku polskim, 2012) wynika, że gdy współrzędne rzeczowniki są abstrakcyjne, to w zdaniach o szyku OP orzeczenie częściej przyjmuje formę mnogą niż pojedynczą (s. 105–106). Wprawdzie obserwacje autora we wskazanym miejscu książki dotyczą podmiotu o składnikach połączonych spójnikiem i, ale jest bardzo prawdopodobne, że zdania – by tak rzec – z przecinkiem spójnikowym wykazują podobną tendencję.
Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego