Mamy tu do czynienia z dwoma zagadnieniami. Po pierwsze, czasownik kupić – kupować ma zasadniczo rząd biernikowy. Jeśli jednak zdanie twierdzące z dopełnieniem w bierniku zamieniamy na przeczące, zamiast biernika musimy użyć dopełniacza, por. np.

• Kupię chleb, ale: Nie kupię chleba.
• Powinieneś kupić chleb, ale: Nie powinieneś kupować chleba.

Zasada ta obowiązuje niezależnie od szyku zdania, tzn. niezależnie od tego, czy dopełnienie stoi przed czasownikiem, czy po nim, por. np.

• Nie kupiłem chleba oraz Chleba nie kupiłem.

Po drugie, po czasowniku kupić – kupować można w zdaniu twierdzącym użyć – zamiast biernika – dopełniacza (tzw. partytywnego), aby podkreślić, że ktoś kupuje pewną ilość czegoś – część, a nie całość, por. np.

• Musimy kupić na jutro chleba (w zn. ‘trochę’).