Nie każde doniesienie medialne ma cechy sensacji, ponieważ nie każda wiadomość wywołuje powszechne zainteresowanie. Nie chodzi zatem o to, czy wiadomość będzie się składała z suchych faktów, czy też będzie okraszona sporą dozą szczegółów, lecz o to, czy temat z uwagi na swoją atrakcyjność oraz oryginalne ujęcie wywoła w dużej grupie czytelników określone odczucia. Czy odbiorcy na masową skalę poddadzą się oddziaływaniu przekazu, uaktywnią w sposób mniej lub bardziej kontrolowany swoje emocje.

W drugiej połowie XX wieku w USA przeprowadzono na potrzeby mediów masowych badania, które pozwoliły stworzyć listę kilkunastu tematów będących przedmiotem powszechnego (uniwersalnego) zainteresowania. Znalazły się na niej m.in.: miłość, nienawiść, strach, próżność, moralność, egoizm, zabobony, nieśmiertelność, ambicja, szacunek dla kogoś, przyjemność. Najatrakcyjniejszymi tematami był – nie bez podstaw zapewne – erotyzm i przemoc.

Adepci dziennikarstwa uczeni są wyszukiwania sensacyjnych tematów wiadomości. Często w trakcie zajęć słyszą słynne stwierdzenie przypisywane brytyjskiemu magnatowi prasowemu Alfredowi Harmsworthowi: „When a dog bites a man, that is not news, because it happens so often. But if a man bites a dog, that is news” (Kiedy pies pogryzie człowieka, to żadna wiadomość, bo to zdarza się tak często. Ale kiedy to człowiek pogryzie psa, to jest wiadomość).