Wszelkie zwroty grzecznościowe mają charakter szablonu językowego (tekstu kliszowanego). Używamy ich z zasady mechanicznie, odtwarzając z pamięci, nie tworząc wciąż na nowo. Takie zwroty jak Dzień dobry, Przepraszam bardzo, Wesołych świąt i szczęśliwego nowego roku, Z wyrazami szacunku wyjmujemy w razie potrzeby z pamięci jak z kieszeni i adresujemy do kogo potrzeba. O mechaniczności tego rodzaju komunikacji świadczy chociażby to, że zdarza nam się pomylić i zamiast Dziękuję powiedzieć na przykład Przepraszam.
Jeżeli zaś jesteśmy z kimś w bliższych stosunkach, wiemy o nim wiele i chcemy mu w określonej sytuacji powiedzieć coś więcej niż tylko to, że wiemy, jak w danej sytuacji należy się zachować, wówczas szablony rozbudowujemy i modyfikujemy. Młodej mamie życzymy pociechy z maleństwa, osobie chorującej zdrowia, a osobę ukochaną na zakończenie maila ściskamy i całujemy.
Do słuchaczy, których prezenter z założenia nie zna, kieruje więc niezindywidualizowane szablonowe życzenia. W podobnej sytuacji jest pan prof. Jerzy Bralczyk, który nawiązuje miły, grzeczny kontakt z internautą czy telewidzem, ale nie zna go przecież osobiście. W takich sytuacjach szablon grzecznościowy jest nie tylko wystarcający, ale wręcz wskazany.