Forma dr to skrót od wyrazu doktor. Rzeczownik ten może być odnoszony zarówno do mężczyzn, jak i do kobiet. W wypadku mężczyzn wyraz ten się deklinuje, z kolei w wypadku kobiet pozostaje nieodmienny. Postawienie po skrócie dr kropki oznacza, że wyraz doktor występuje w którymś z przypadków zależnych, czyli odnosi się do mężczyzny, por. Dziś nie było dr. (= doktora) Jana Kowalskiego.

Forma dr z kropką nie jest skrótem odmiennego wyrazu doktorka. W tekstach kropka po skrócie informuje nas, że skracany wyraz jest pozbawiony końcówki gramatycznej. Tymczasem w wypadku wyrazu doktorka kropka oznaczałaby nie tylko brak końcówki gramatycznej -a, lecz także morfemu słowotwórczego -k- będącego wykładnikiem żeńskości. Kropka nie pełni takiej funkcji w polskiej pisowni.

Rzeczownik doktorka wymaga swojego indywidualnego skrócenia. Jeśli skrót ten miałby być utworzony analogicznie do formy dr, czyli przez tzw. kontrakcję (łac. abbreviatio per contractionem), to możliwa byłaby np. forma: drka (por. doktor → dr; doktorka → drka). Kropka po takim skrócie oznaczałby, że rzeczownik doktorka występuje w formie niemianownikowej, por. Dziś nie było drka. (= doktorki) Janiny Kowalskiej. Oczywiście alternatywnie można byłoby dołączać do skrótu odpowiednie końcówki fleksyjne (wówczas już bez kropki), por. Dziś nie było drki Janiny Kowalskiej.

Skrót drka jest już spotykany w uzusie, por.

O tym, jakie korzyści płyną z języka inkluzywnego i dlaczego powinien być standardem w organizacjach, mówi drka Sandra Frydrysiak – socjolożka, kulturoznawczyni i ekspertka gender studies z Uniwersytetu SWPS.