Zapis bez łącznika wskazuje na relację nadrzędno-podrzędną między oboma elementami wyrażenia, przy czym – co ważne – pierwszy wyraz jest nadrzędny wobec drugiego. Świnka skarbonka zatem oznaczałaby świnkę będącą skarbonką (świnka – jaka? – skarbonka), co nie ma oparcia w rzeczywistości, bo mowa przecież o skarbonce w postaci świnki (skarbonka – jaka? – świnka). Wówczas należałoby raczej mówić skarbonka świnka.
Pisownia z łącznikiem wskazuje na równorzędność członów: świnka i jednocześnie skarbonka. I tak jest chyba w rzeczywistości. Świnka-skarbonka bowiem to ozdobna figurka, która pełni funkcję skarbonki.
A zatem: skarbonka świnka lub świnka-skarbonka.