Rzeczownik szaroszeregowiec został utworzony regularnie z użyciem sufiksu -owiec, który tworzy w polszczyźnie nazwy członków organizacji różnego typu (w tym wojskowych i paramilitarnych), partii i stronnictw politycznych, uczestników ruchów religijnych i społecznych itp., por. akowiec, bechowiec, kapepowiec, peeselowiec, narodowiec, ohapowiec, ormowiec, petetekowiec. Nazwy tego typu mogą być derywowane od wyrażeń przymiotnikowo-rzeczownikowych (także nazw własnych) lub od utworzonych od takich wyrażeń przymiotników. Tworzone są regularnie, por. staroobrzędowiec (‘przedstawiciel grupy wyznaniowej powstałej w XVII w. w Rosji, będący zwolennikiem starego obrządku’), drugoligowiec (‘zawodnik biorący udział w rozgrywkach drugiej ligi’).
Wyraz, o którym mowa w pytaniu, spełnia też kryterium uzualne (użycia), por.
Każdy szaroszeregowiec był harcerzem kierującym się w życiu prawem harcerskim, co w warunkach okupacyjnych nie było rzeczą łatwą.
W Kielcach dnia 15 września 1990 r. zorganizowano zebranie, na które przybyło sporo byłych szaroszeregowców.
W czasie wojny szaroszeregowcy rozkolportowali dwa fałszywe wydania niemieckiej gadzinówki „Goniec Krakowski”.
Wśród powstańców, w tym również szaroszeregowców, było wielu, którzy po wojnie osiedlili się na Ziemiach Zachodnich.
Nie ma zatem przeciwskazań, aby nie używać rzeczownika szaroszeregowiec w odniesieniu do członków Szarych Szeregów (konspiracyjnej organizacji harcerzy ZHP działającej w latach 1939–1945), w tym także żyjących członków tej organizacji, którzy w 1989 roku utworzyli Stowarzyszenie Szarych Szeregów.