Według słowników ortograficznych słowo to ma dopełniacz Wawelu, zarówno gdy chodzi o zamek, jak i gdy chodzi o firmę cukierniczą. Cytaty, którymi dysponujemy, tego jednak nie potwierdzają. Mówi się np. u stóp Wawelu, skarby Wawelu, ale czekolada „Wawela", cukierki owocowe z „Wawela". Różnica w odmianie wynika zapewne nie tylko z chęci zróżnicowania znaczeń, ale też z analogii do nazwy Wedel – skoro Wedla, to i Wawela (mało kto przy tym pamięta, że Wedel to nazwisko, a więc końcówka -a jest przy nim uzasadniona, a przy nazwie firmy niekoniecznie). Czy analogia ta obejmuje też biernik (sprzedać Wawela jak sprzedać Wedla?), trudno powiedzieć z całą pewnością, gdyż brak nam poświadczeń w tekstach. Na pewno jednak różnicowanie odmiany wyrazu stosownie do różnicy znaczeń nie jest zjawiskiem odosobnionym w polszczyźnie (por. choćby umrzeć ze strachu, ale zobaczyć stracha na wróble). W tym, żeby kupować słodycze Wawela i ściskać kciuki za Wawela, nie widzimy zatem nic złego.