O opisanej w pytaniu sytuacji decydują względy natury historycznojęzykowej. W wypadku mniej popularnych nazw miejscowych zakończonych na spółgłoskę wargową [v] często nasuwają się wątpliwości, czy traktować je jako rzeczowniki twardotematowe, czy jako miękkotematowe, a niekiedy nawet czy jako rzeczowniki rodzaju męskiego, czy też żeńskiego (por. np. Ostrów).

Nazwy zakończone na -ew, -ów PRZEWAŻNIE odmieniają się jak rzeczowniki twardotematowe (z -(i)e w miejscowniku), por. np.

• Karczew – do Karczewa – w Karczewie,
• Kraków – do Krakowa – w Krakowie,
• Lwów – do Lwowa – we Lwowie,
• Łuków – do Łukowa – w Łukowie,
• Rogów – do Rogowa – w Rogowie,
• Skoczów – do Skoczowa – w Skoczowie,
• Sochaczew – do Sochaczewa – w Sochaczewie,
• Tczew – do Tczewa – w Tczewie.

Z kolei nazwy zakończone na -aw PRZEWAŻNIE odmieniają się jak rzeczowniki miękkotematowe (z -u w miejscowniku), por. np.

• Jarosław – do Jarosławia – w Jarosławiu,
• Wodzisław Śląski – do Wodzisławia Śląskiego – w Wodzisławiu Śląskim,
• Wrocław – do Wrocławia – we Wrocławiu.

Podobne zjawisko dotyczy również nazw własnych geograficznych zakończonych na spółgłoskę wargową [m], por. np. odmianę twardotematową: Chełm – do Chełma – w Chełmie oraz odmianę miękkotematową: Radom – do Radomia – w Radomiu.

Odmiana nazwy własnej Ostrów jest natomiast uzależniona od zwyczaju miejscowego, por. np. (ten) Ostrów Wielkopolski – do Ostrowa Wielkopolskiego – w Ostrowie Wielkopolskim, ale: (ta) Ostrów Mazowiecka – do Ostrowi Mazowieckiej – w Ostrowi Mazowieckiej.