Jedyny ślad wykrawanki, na jaki udało mi się trafić, to Słownik gwar polskich J. Karłowicza z 1911 r. (t. VI, s. 205–206). Definiuje on wykrawankę jako czapkę baranią: „czapka barankowa (z szerokiego siwego lub czarnego baranka) z wierzchem sukiennym (granatowym lub zielonym), rogata, czasem z uszami barankowemi”, noszoną na Kujawach i w Wielkopolsce. Jeden z przykładów użycia podanych w haśle może wskazywać na pochodzenie słowa: „(…) czapki nizkie czerwone (rzadziej niebieskie) z barankiem siwym (wykrajanym na dół ku tyłowi), czasami klapami na uszy (…)”.
Nie ma tu informacji o znaczeniu, które Pan podaje – ‘sukienka’. Wiele słów ma charakter środowiskowy, przez co niestety, nie zawsze trafiają one do słowników (na ogół dlatego że słownikarz się z nim nie zetknął).