O ‘trzech osobach (ideach, przedmiotach itp.) wyróżnionych z powodu swojej ważności’ mówi się zwykle trójca i słowo to zapisuje małymi literami (np. trójca wieszczów, nierozłączna trójca). Jeśli koniecznie chce się dodać (żartobliwie) atrybut święta w postpozycji (lub rzadziej w prepozycji), to rzecz jasna napisze się trójca święta albo trójca św. lub święta trójca, św. trójca, np. Rządzi nami trzech jegomościów. Nazywamy ich w firmie trójcą świętą, trójcą św./ świętą trójcą, św. trójcą. Przypominam, że kiedy chodzi o znaczenie ‘według religii chrześcijańskiej jeden Bóg istniejący w trzech osobach’, pisze się Trójca Święta a. Trójca św. (nie: Trójca święta). Możliwy jest też zapis Święta Trójca a. św. Trójca (vide R. Przybylska, W. Przyczyna, Pisownia słownictwa religijnego, Tarnów 2011, s. 11).