W przytoczonym zdaniu mamy do czynienia z użyciem czasownika znajdować w znaczeniu ‘określać swoje uczucia, stosunek do czegoś; oceniać, osądzać coś; mieć opinię o…; uważać, że…’. Być może znaczenie to pojawiło się w polszczyźnie pod wpływem francuskiego czasownika trouver. W Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego (tom 10 z 1968 r.) znaczenie to opatrzone było kwalifikatorem „przestarzałe”. Tymczasem w Nowym słowniku poprawnej polszczyzny (1999) ma ono kwalifikator „książkowe” i zostało zilustrowane przykładem: Znajduję, że stan twojego zdrowia poprawia się z dnia na dzień. Trudno zatem uznać użycie wyrazu w tym znaczeniu za błąd leksykalno-semantyczny. Uzasadnienia dla jego użycia należy jednak szukać w warstwie stylistycznej danego tekstu (np. stylizacja archaiczna, ironia itp.).