Znów o nowych dzielnicach
redaguję tekst do książki o dzielnicy Poznania, która w granice miasta została włączona w 1900 r., a wcześniej była samodzielną wsią. Czy pisząc o dziejach takiej wsi sprzed inkorporacji, nie powinno się stosować przyimków: do (Jeżyc, Wildy, Górczyna) i w (Jeżycach…), a przy podawaniu faktów z XX w. traktować je „normalnie”, stosując przyimek dzielnicowy: na (Jeżyce, Jeżycach, Wildę, Wildzie…)? Tak właśnie tekst poprawiam, ale czy to nie nadgorliwe?
Ukłony, Anna O.P.
6.03.2018
6.03.2018
Szanowni Państwo,redaguję tekst do książki o dzielnicy Poznania, która w granice miasta została włączona w 1900 r., a wcześniej była samodzielną wsią. Czy pisząc o dziejach takiej wsi sprzed inkorporacji, nie powinno się stosować przyimków: do (Jeżyc, Wildy, Górczyna) i w (Jeżycach…), a przy podawaniu faktów z XX w. traktować je „normalnie”, stosując przyimek dzielnicowy: na (Jeżyce, Jeżycach, Wildę, Wildzie…)? Tak właśnie tekst poprawiam, ale czy to nie nadgorliwe?
Ukłony, Anna O.P.
Przede wszystkim należałoby ustalić, jaką składnię miały interesujące Panią nazwy przed 1900 rokiem. Skoro odnosiły się do odrębnych miejscowości, to zapewne łączyły się z przyimkami do i w (do Jeżyc, w Górczynie itd.), co uprawnia nas do używania ich w tekstach mówiących o okresie sprzed 1900 roku. Jeśli obecnie łączą się z przyimkami – jak to Pani zręcznie ujęła – dzielnicowymi (na + B., na + Ms.), to słusznie Pani robi, stosując taką składnię.
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
