Mamy tu do czynienia z połączeniem spójnika współrzędnego a ze sfrazeologizowaną partykułą tym samym, która jest wykładnikiem ekwiwalencji (por. ‘jeżeli to, co zostało powiedziane, jest prawdziwe o tamtym, to to, co teraz jest mówione, jest prawdziwe o tym’). Cała ta konstrukcja przyłącza wyrażenie, które zawiera sąd będący konsekwencją sądu wypowiedzianego wcześniej (= ‘a więc, a zatem’). W takim kontekście przed a stawiamy przecinek. A tym samym jest zazwyczaj używane w parentezie (uzupełnieniu wypowiedzi, dopowiedzeniu), por. też:

• Często myślę o domu, a tym samym i o tobie.
• Leki te obniżają ciśnienie tętnicze krwi, a tym samym działają uspokajająco.
• Specjalizacja wyznacza podział pracy i funkcji, a tym samym role społeczne członków grupy.
• Za pomocą Kanału Jagiellońskiego łączy się z Nogatem i Szkarpawą, a tym samym z Zatoką Gdańską i Gdańskiem.