Ze słowotwórczego punktu widzenia określenie bardka jest poprawne. Dodawanie morfemu słowotwórczego -ka do nazw męskich jest standardowym sposobem tworzenia ich żeńskich odpowiedników. Omawiany tu derywat jest spotykany w tekstach (poświęconych głównie grom RPG), a więc na jego korzyść przemawia dodatkowo kryterium uzualne (użycia), por. np.

• Bardka Xattra Ningivard.
• Jakiś czas temu twórcy ujawnili, że wiążą pewne plany z Lelianą, zatem niewykluczone, że rudowłosa bardka też pojawi się w naszych szeregach (zwłaszcza biorąc pod uwagę jej koneksje z Cassandrą).
• Karczmarz Hans, strażnik Jurgen czy elfia bardka Yuviell mogą, ale nie muszą się pojawić.
• Młoda bardka usilnie próbuje wkręcić się do pracy w karczmie „Pijany Krasnolud”.
• Przykład: prowadziłem sesje dla drużyny, w której w tym momencie był łotrzyk i jego żona, bardka.
• W grze wcielimy się w postaci wyjęte rodem z jakiegoś generycznego fantasy, takie jak krasnolud, jakaś bardka, łowczyni czy inny mag.
• Zarabiając jako bardka, wędrowała od osady do osady, aż trafiła pewnego razu do karczmy w Mived, gdzie po występie poznała Bruna i Kelda.