Słownik podaję formę bluesa dla stylu w muzyce rozrywkowej, a bluesu dla reprezentującego ten styl utworu. To rozróżnienie jest wątpliwe, np. w NKJP na ponad 700 wystąpień bluesa nie ma ani jednego bluesu. Zresztą nawet gdyby postulować użycie form bluesa i bluesu zależnie od znaczenia, to na odwrót – z końcówką -u dla muzyki, a -a dla utworu, ponieważ ta pierwsza obsługuje raczej rzeczowniki abstrakcyjne, a druga konkretne, por. strachu (uczucia), ale stracha na wróble.
W tej sytuacji hasło rhythm and blues w WSWO – z końcówką -a w obu znaczeniach – wydaje się opracowane lepiej.