Chińskie nazwy osób są zwykle dwuczłonowe, a składają się z nazwy rodowej (odpowiednik naszego nazwiska) i nazwy indywidualnej (która odpowiada naszemu imieniu). Chińczycy podają je w takiej właśnie kolejności.
W komunikacji międzynarodowej, opartej głównie na języku angielskim, nazwy te muszą występować w formie transkrybowanej. Powinno się w związku z tym stosować szyk: imię – nazwisko. Jednak jego ustalenie nie jest łatwe, toteż nazwy chińskie w zapisach zlatynizowanych pojawiają się w dwu formach różniących się szykiem (nie licząc różnic w transkrypcji znaków).
Niestety, bez pomocy Chińczyków chyba nie mamy szans na ustalenie w każdym wypadku, który ze składników nazw osób jest imieniem, a który nazwiskiem. Najlepiej oprzeć się na autorytecie uznanych wydawnictw, zwłaszcza encyklopedii, podając te nazwy w formach przez nie proponowanych. W przypadku wymienionej aktorki z pomocą przychodzi Wikipedia.