Zasady takiej nie podają podręczniki poprawności językowej, gdyż nie jest to problem gramatyczny, a raczej stylistyczny. Reguły szczegółowe trzeba by najpierw stworzyć (o ile rzeczywiście są potrzebne). Można przyjąć następującą zasadę ogólną: w tekście zwykle używamy liczebników, ale w większości wypadków wolno je zastąpić cyframi, np. „Liczebniki 2, 3, 4 mają swoistą deklinację” (przykład z Nowego słownika poprawnej polszczyzny). Co więcej, piszący zwykle wolą używać liczb, a decyduje o tym dążenie do ekonomii językowej, czytelności i zwięzłości tekstu. W pewnych wypadkach jednak liczebnik nie może być zastąpiony cyfrą, z reguły we frazeologizmach, np. raz po raz, trzy po trzy.
Cyfry stosujemy przede wszystkim w zapisie dat, wyliczeniach, zestawieniach, bibliografiach, opisach bibliograficznych.
— Jan Grzenia, Uniwersytet Śląski
Ze swej strony dodam, że małe liczby wolę wyrażać słownie: „Na przyjęciu było trzech chłopaków i cztery dziewczyny”. Także duże liczby, które można krótko zapisać słowami, wolę w zapisie słownym: „Na stadion przyszło sto tysięcy ludzi”. Dopiero gdy słów byłoby za dużo, przechodzę na zapis cyfrowy: „Na weselu było 157 gości, w tym 70 mężczyzn i 87 kobiet”.
Przepraszam za osobisty ton tej porady, ale – jak zauważył dr Jan Grzenia – problem jest raczej stylistyczny, a styl jest rzeczą dość osobistą. „Styl to sam człowiek” – powiedział w Akademii Francuskiej francuski hrabia, przyrodnik i filozof Georges Louis Leclerc de Buffon (1707–1788).