Można argumentować tak: skoro klasa – deklasacja, indeks – indeksacja, prefiks – prefiksacja itp., to para hip(p)is – dehip(p)isacja wydaje się logicznym rozwiązaniem.
Ale można też inaczej: skoro angielska forma liczby pojedynczej brzmi hippy, alternatywnie hippie, to utworzony od niej derywat mógłby mieć postać dehipizacja, z przyrostkiem -izacja doklejonym do formy liczby pojedynczej. Słaby jest to argument, zwłaszcza że oryginalnych angielskich form dehippi(e)sation ani dehippi(e)zation nie sposób znaleźć.
Opowiadam się więc za formą dehipisacja lub dehippisacja. Przyrostek -izacja nasuwa się pewnie dlatego, że w polszczyźnie występuje w znacznie większej liczbie wyrazów.