Tak, jest uzasadnione. Jeśli chodzi o sposoby pisania o osobach trzecich, to odstępstw od standardowego pisania o nich przy użyciu małej litery (dotyczy to form pan, pani, państwo; inaczej należy postąpić z formami on, ona, oni, one) jest wiele. Uzależnione są one od relacji łączących nadawcę, odbiorcę i osobę trzecią. Relacje te mogą być nieraz skomplikowane – gdy na przykład nadawca jest wobec osoby trzeciej w stosunku kilkustopniowej zależności, wobec odbiorcy tylko w relacji na pan/pani, a odbiorca jest z osobą trzecią w stosunkach przyjacielskich, zażyłych. Wówczas nadawca powinien w liście napisać Pan Profesor Kowalski, a odbiorca – inicjując korespondencję – może napisać po prostu prof. Kowalski (ale nie Jurek, Maciej itp.). Odpowiadając zaś na list zawierający wielkie litery, elegancko się zachowa, postępując podobnie.
W opisanej przez Pani (Pana) sytuacji, gdy osoba, o której mowa (osoba trzecia), otrzyma do wiadomości list, w którym o niej się pisze przy użyciu wielkiej litery – zawsze oznaczającej szacunek – na pewno będzie jej miło, a nadawca da świadectwo dobrego wychowania, co w naszej kulturze jest wartością.