Przymiotniki typu: dwu-, trzy-, czteropiętrowy itd. mają w polszczyźnie ogólnej zasadniczo dwa znaczenia. Mogą być odnoszone zarówno do budynków, które mają parter oraz – odpowiednio – dwa, trzy lub cztery piętra, jak i budynków, które mają tylko dwie, trzy lub cztery kondygnacje (poziomy). Dzieje się tak niejako niezależnie od znaczenia samego rzeczownika piętro, który najczęściej jest definiowany w języku ogólnym jako: ‘kondygnacja budynku nad parterem lub nad inną, niżej od niej położoną kondygnacją’.

Aby uniknąć nieporozumień w tym zakresie, w tekstach specjalistycznych (np. z zakresu architektury i budownictwa czy prawa budowlanego), stosuje się pojęcie kondygnacji, która obejmuje każdą część budynku od podłogi do sufitu, a więc piwnicę, parter, piętra czy poddasze użytkowe.