dzielenie liczb z separatorem

dzielenie liczb z separatorem
9.04.2011
9.04.2011
W książce Edycja tekstów A. Wolańskiego jest napisane, że należy unikać podziału pomiędzy kolejne wiersze liczb połączonych separatorem liczbowym (s. 25). Jeżeli nie da się uniknąć takiego podziału, należy separator liczbowy pozostawić na końcu pierwszego wiersza i nie powtarzać go na początku następnego. Dlaczego? Przecież jako separatora można użyć łącznika, a jest to znak, który w przypadku dzielenia wyrazów zostaje na końcu pierwszego wiersza i jest powtórzony na początku następnego.
O potrzebie powtórzenia dywizu przy dzieleniu słów zawierających dywiz informuje np. zasada [196] (53.8) słownika ortograficznego PWN. Rzecz zilustrowano tutaj przykładem:
koszałki-
-opałki

Analogicznie trzeba powtarzać dywiz w zapisach typu 1000-letni. W przywołanym fragmencie Edycji tekstów mowa jednak o liczbach – a nie wyrażeniach mieszanych, liczbowo-słownych – z separatorem. Przypuszczam, że autor chciał je wszystkie potraktować jednakowo, a ponieważ nie ma zwyczaju, aby np. separator w postaci ukośnej kreski podawać dwukrotnie, na końcu i na początku wiersza, więc zasadę tę rozciągnął także na zapisy z dywizem, typu 1833-1921. Miejsce dywizu może zresztą zająć w takich wypadkach półpauza, a tej też nie powtarzamy w następnym wierszu. W sumie, jak mi się wydaje, zasada opisana w Edycji tekstów jest racjonalna.
Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego