Forma mejl świadczy o dobrym przyswojeniu tego wyrazu przez polszczyznę, co oczywiście wynika z popularności poczty elektronicznej. Literę e zachowaliśmy w nazwie oryginalnej, która zresztą jest też trochę „oswojona”, bo przecież się odmienia. Mamy więc wybór między oficjalnym e-mailem i potocznym mejlem. Na coś trzeba się zdecydować: kompromisowy e-mejl nie bardzo mi się podoba, i-mejl oraz imejl jeszcze mniej. Powinniśmy jednak pamiętać, że są to formy potoczne, a język potoczny w mniejszym stopniu podlega normalizacji i rządzi się sam. Wynalazczość językowa i potrzeba ekspresji są w nim nie mniej ważne niż utarty zwyczaj.
Nagłówek listu możemy zamykać wykrzyknikiem lub przecinkiem. W tym drugim wypadku następne zdanie powinno się zasadniczo zaczynać małą literą, co jednak wielu osobom wydaje się dziwne i wolą one zaczynać wiersz wielką literą po przecinku, jak to bywa w poezji. Inne osoby z kolei zwyczaj ten krytykują.
Formułę Z poważaniem piszemy tak, jak tu ją przytoczyłem, a więc z małym p. I to nawet, gdy bardzo kogoś poważamy.