fałszywe pozory

fałszywe pozory
30.11.2004
30.11.2004
Witam!
Interesuje mnie poprawność zwrotu fałszywe pozory. Wydaje mi się on co najmniej podejrzany, jednak tutaj, w internecie, czytam w słowniku PWN-u definicję słowa mamić – „zwodzić kogoś fałszywymi pozorami”. Co ciekawe, przy synonimicznym manić jest już tylko „zwodzić kogoś pozorami”.
Pozdrawiam.
Dziękuję za ciekawy przykład, myślę, że zainteresują się nim miłośnicy i kolekcjonerzy pleonazmów. Dorzucę kilka innych przykładów: „Czy w samej rzeczy powrócił do jawy, czy też przebywa w innym śnie, który jest tylko fałszywym pozorem czuwania?” (S. Lem, Bajki robotów), „Zdaniem Woltera, przysłuchujący się teologom, a niechętni ludziom filozofowie mylą się aż nazbyt często i fałszywe pozory biorą za prawdziwe źródło naszych nieszczęść” (B. Baczko, Hiob, mój przyjaciel), „Australia jest ostatnim azylem spokoju na świecie i nie powinniśmy dopuścić, żeby osiedlały się tu pod fałszywymi pozorami jakieś podejrzane indywidua” (J. Kaczmarski, Plaża dla psów), „Ten argument opiera się na fałszywym pozorze” (Kultura, tzw. paryska). I najciekawszy: „Ale istnieją prawdziwe pozory i fałszywe pozory” (Cosmopolitan).
Mirosław Bańko, PWN
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego